Jaloersheid, verlatingsangst, claimerig zijn; hoe laat je het los?

Misschien heb je zelf super veel last van verlatingsangst, en wil je via dit artikel te weten komen hoe je het kunt loslaten. 'Hoe je er vanaf komt'.

Het kan ook zijn dat je interesse hebt in dit onderwerp omdat je vriend, je man of je vrouw super veel last heeft van dit stresspatroon, en jij dus ook.

Welkom!

In dit artikel kort en krachtige informatie over hoe je je verlatingsangst, je paniekerigheid, je jaloersheid, kunt aanpakken. En de impact en lasten ervan drastisch kunt verminderen

En, ook als je last hebt van een partner die lijdt onder 'verlatingsangst', zal dit artikel je ondersteuning en inzicht kunnen geven. 

GRATIS webinar ticket?
Mocht je meer willen weten over hoe je verlatingsangst kunt aanpakken en de effectieve stress release methode, Somatic Experiencing, wilt ontdekken; onderaan bied ik je een GRATIS toegangslink aan naar een webinar primeur!

'Verlatingsangst' en  'verlatingsangst'

Wanneer we het hebben over 'verlatingsangst', dan bedoelen we meestal niet de angststoornis zoals de definitie van de medische en psychologische wereld. 

En ook al heb je dat label 'angststoornis' niet officieel van je psychiater gekregen, en valt het wellicht niet officieel in het hokje 'angst stoornissen', toch moeten we de heftigheid en de impact absoluut niet onderschatten.

De vormen van verlatingsangst, waarover we het meestal hebben in het dagelijks leven, kunnen zeer zeker super heftig zijn. Het is een pittig stress- en paniekpatroon. Ik weet er als stress en trauma specialist alles van, maar ook als ervaringsdeskundige.  

Heel blij dat het inmiddels zo veel minder lading heeft. Voor mij fijn, en ook voor m'n partner. En ook bij velen van mijn cliënten en cursisten is de lading van de verlatingsangst vele malen minder geworden of zelfs weg.

En dat het minder heftig wordt is al zo'n grote winst. Voor degene die 'verlatingsangst' 'heeft', en voor de betrokkenen, is het een intens patroon.

Denk bijvoorbeeld aan een structurele jaloersheid, dat je vriendin bij alleen al het idee dat je met een andere vrouw zou gaan eten in de paniek schiet. Of wat dacht je van claimerig gedrag. Dat je man bijvoorbeeld zich steeds met jouw agenda gaat bemoeien en steeds meer probeert jouw liefde en aandacht te 'claimen'. 

En hoe naar en benauwend dit ook voor de partner is, het is ook een verschrikkelijke trip waar degene die jaloers is in zit. 

Enkele symptomen:

Verlatingsangst uit zich op verschillende manieren, vaak heb je last van meerdere symptomen, hieronder een aantal veel voorkomende:

• Je bent super jaloers en vertoont daardoor claimend gedrag
• Je ervaart onrust en angst bij alleen zijn, zonder bekenden om je heen
• Je voelt je snel afgewezen (als bijvoorbeeld je partner zegt vandaag in zijn/ haar eigen huis te gaan slapen)
• Je bebt last van lichamelijke klachten als je alleen bent
• Bent bang dat jou iets gaat overkomen, waardoor je gescheiden wordt van je geliefden
• Bent overbezorgd over de mensen van wie je houdt. Je bent bang dat hen iets overkomt, zoals een dodelijke ziekte, een ongeval of overlijden.

In welke fase van verlatingsangst zit jij? Of, waar zit je partner?

Als je dit nu leest zit je zelf in ieder geval waarschijnlijk niet in de fase waarbij je niet bewust bent van verlatingsangst. Degene waarbij de verlatingsangst zit, blijft dan hangen in het idee dat hij of zij echt alle redenen heeft om jaloers te zijn. Vol gelooft in wat de angsten projecteren. Ook al is dat vaak helemaal niet echt zo.

Voor de omgeving is het dan de grote uitdaging om geduld te hebben. Om te blijven proberen de ander in te laten zien dat er toch echt iets bij diegene gebeurt, en dat het niet over het hier-en-nu gaat. Dat de heftigheid van het gevoel van binnenuit komt. En dat het niet komt door iets dat daadwerkelijk op dit moment buiten iemand gebeurt. 

Als de jaloerse partij echt geen ruimte heeft om een klein beetje naar binnen te kijken, als diegene totaal niet openstaat om samen te kijken en te onderzoeken, dan wordt het wel heel onleefbaar. En kan het zelfs een rode vlag zijn. Hou dan goed je eigen grenzen in de gaten.

In de tweede fase, krijgt de jaloerse persoon op een gegeven moment door, dat de angst niet klopt, en dat het achteraf niet nodig bleek te zijn.

Vaak heeft dat heel veel herhaling nodig. Heel veel. En nog een keer. En weer...

En hoe vaak je dat ook realiseert, het blijft toch steeds weer gebeuren. Diep in het lichaam blijft er namelijk een gevoel, een paniek, dat de boel steeds weer van streek maakt. Er wordt iets getriggerd ín jou.

En dat lijkt dan toch steeds weer zo over het nu te gaan. 

Daarom is het vaak lastig (door het overtuigende geloof erin) om te zien dat er opgeslagen angst omhoog wordt gehaald, in plaats van dat er in het nu echt iets bedreigends gebeurt.

Het beste wordt dit duidelijk, als de trigger in het nu echt zo minimaal is, zo niet bedreigend, dat het helder wordt dat de levensbedreigende paniek in je systeem duidelijk over iets anders gaat. Over iets eerder op je levenslijn.

Dat is de fase waarin je verlatingsangst echt aan het aanpakken bent. Bij de kern. Dat je er meer compassie voor kunt gaan voelen, omdat je het kunt zien als onverwerkte paniek en verdriet, over die situatie toen, eerder in je leven. Heel lang geleden, of wat minder lang, bijvoorbeeld als je vorige liefde wel echt vreemdging. 

3 Effectieve stappen om verlatingsangst aan te pakken:

(Hieronder een opsomming van 3 stappen, om met lichaamsgerichte oefeningen en inzichten vanuit Somatic Experiencing, de stress en paniek te gaan ontladen)

• erkennen van de stress, de paniek, het verdriet 
  
  

• begrip van wat er in je zenuwstelsel gebeurt (zien voor wat het echt is)
  
  

• meer grip op je systeem met lichaamsgerichte oefeningen (bijv. de oriëntatie oefening van Somatic Experiending (SE)

Je zelf veroordelen en steeds weer 'sorry' helpt niet 

In de fase dat je steeds achteraf ziet dat het niet klopte, maar nog niet de 'root' ervan ziet, in die fase hoort ook vaak dat je dan je eigen jaloersheid veroordeelt, dat je je ervoor schaamt. Jezelf op de kop geeft voor je gedrag. Wat ook best logisch voelt, zeker ook omdat je ook ziet en merkt hoe het je relatie beschadigt. En dat is natuurlijk het laatste dat je wilt, dat het je relatie op het spel zet, en dat je dan verlaten wordt.

Maar zolang je in die 'self blame' blijft hangen, en je in de 'sorry'-modus blijft, kom je niet verder.

Ergens moet het kwartje gaan vallen.

Dat je 'verlatingsangst' gaat zien voor wat het eigenlijk is: angst om verlaten te worden, omdat je het eerder al eens heel heftig hebt meegemaakt. Een diepe angst die al in je lichaam ligt opgeslagen. Vaak van lang geleden. En die tot nu toe nog nooit goed is verwerkt.

Die blijft terugkomen totdat je het echt alle aandacht geeft die het nodig heeft, die het verdient. Met compassie. In plaats van veroordelend, zoals 'heb ik weer die irritante jaloersheid', of 'Wat ben ik toch een moeilijk mannetje'. Terwijl het, zoals bij mij persoonlijk het geval was, het ook het diepe verdriet is en shock, van bijvoorbeeld toen je een jong kind was , dat ooit verlaten is geweest. En bij iedereen ligt er een andere onverwerkte angst op de tijdlijn.

Voor een klein kind kan bijvoorbeeld de fysieke of mentale afwezigheid van ouders echt levensbedreigend zijn. Dat is zo'n heftige realisatie, dat je ouders niet voor je kunnen zorgen, dat het ergens in het lichaam wordt ingekapseld, dat je dat niet snel weer zal ervaren. Heel functioneel om te overleven als je nog zo'n klein zenuwstelsel hebt. In die tijdsperiode.

Maar als je groter wordt, blijft er ergens in dat afgesloten gedeelte dat levensbedreigende gevoel zitten. Dat toen niet verwerkt kon worden, was voor het kleine zenuwstelseltje te heftig. En hoe goed het ook is weggestopt om door te kunnen gaan, het geeft wel het gevoel in het lichaam dat er iets bedreigends is, maar we kunnen er alleen met ons verstand niet bij. Blijft een soort des-oriëntatie. Dus wat doet het verstand, iets zoeken in het hier-en-nu wat de reden moet zijn van dat onveilige en angstige gevoel dat het ingekapselde gedeelte wel uitstraald.

Overigens zorgt die extra goede bescherming van dat gedeelte er vervolgens voor dat, ook al heb je nu een groot zenuwstelsel en kun je het nu wel aan, dat wat er opgeslagen is, wordt  uitvergroot. De extreem goede beveiliging werkt als een vergrootglas van de angst. 

Net zoals je langs een huis rijdt, met een dik met prikkeldraad bekleed hek, en vele video camera's, heftige waakhonden, dan krijg je vanzelf het gevoel dat daar binnen iets heftigs is dat beschermd moet worden. Je stapt er niet snel met een onbezorgd gevoel naartoe.

Dus voor een duurzame structurele oplossing heb je een een diepere aanpak nodig. Een andere kijk ook. Een methode die de verlatingsangst ziet voor wat het is, en ook de bescherming met respect benaderd en er 'vrienden' mee wordt. Die op die manier de angst bij de 'angel' (als in de angel van een bij) kan aanpakken. 

Door goed aanwezig te blijven in het nu, door heel zorgvuldig en met kleine stappen naar de onverwerkte emoties te gaan. Naar de sensaties. Naar de pure zintuiglijke waarneming. Beetje voor beetje. Zo kan de angst zorgvuldig worden ontmanteld, en met lichaamsgerichte oefeningen worden ontladen.

Lichaamsgerichte oefeningen die de angst ontladen

Somatic Experiencing (SE) biedt allerlei speciale oefeningen die op een gedoseerde manier naar de 'root' sensaties van de angst kunnen gaan, zonder daarbij het zenuwstelsel te overweldigen. Zodat je niet in angstkolken terecht komt.

Twee belangrijke oefeningen, die ook in het webinar 'De Ontmaskering van Stress & Angst' uitgebreid worden uitgelegd en beoefend:

• Inzicht oefening: erkennen en herkennen van wat verlatingsangst eigenlijk is
  
  
• de oriëntatie oefening (je zenuwstelsel laten zien en merken dat het in het hier en nu is d.m.v. zintuiglijke waarneming van de dingen die er op dit moment in de ruimte zijn)
  
  
• Heen-en-weer bewegen van de aandacht tussen dat wat er op gedoseerde manier van de angst fysiek en zintuiglijk waar te nemen is, en dan met de aandacht naar dat wat er zintuiglijk van iets positiefs is waar te nemen. 

De basis SE-technieken hierbij zijn penduleren en titreren

Tritreren is een term uit de scheikunde, die aangeeft dat een bepaalde stof druppel voor druppel wel met de andere vloeistof kan vermengen, dat het oplost, terwijl als je het in te grote hoeveelheden bij elkaar zou gooien, je een explosie zou krijgen. En als we het hebben over stress release dan betekenen titratie-technieken dat het je methodes biedt waarmee je kunt zorgen dat je steeds een micro dosis van de opgekropte stress, angst of trauma onder de aandacht brengt, zodat die kan ontladen en uit het vastzitten verlost wordt. 

Penduleren is het fenomeen van ons zenuwstelsel dat het mogelijk maakt om flexibel heen en weer te bewegen. Zo kan het opeens in een vlucht-reactie gaan, en op het andere moment weer veilig bij andere mensen in sociaal contact zijn. Deze natuurlijke veerkracht zijn wij  verleerd. Onze zenuwstelsels zijn vaak blijven hangen in een hoge activatie staat of in een freeze stand, dissociatie.

Somatic Experiencing biedt de technieken om dit natuurlijke mechanisme weer op 'aan' te zetten. Door te zorgen voor het shiften van de aandacht. Bijvoorbeeld het heen-en-weer bewegen van een zintuiglijke ervaring van 'iets' in het lichaam dat je voelt bij een prettige herinnering, naar een zintuiglijke ervaring van iets dat niet zo prettig voelt. Dit geeft vaak al een stress ontlading. Bijvoorbeeld in de vorm van gapen. Maar ook tranen of boeren horen bij de ontladingsmanieren van het lichaam.

Op die manieren worden de pijngebieden, de trauma en stress gebieden, steeds meer ontladen. Gaat steeds meer de spanning eraf. En als je dan getriggerd wordt, heb je op een gegeven moment nog maar heel weinig munitie die tot ontploffing komt. 

Mocht je naar aanleiding van dit artikel vragen hebben, stel ze gerust, je bent welkom! Je kunt via het contactformulier hieronder je vraag stellen. Of opmerking. Nogmaals, je bent welkom.